KONKURS: Uczymy nasze dzieci robienia porządków - Forum

https://www.familie.pl/gallery/PA130063JPG,imagecomments-18690.html

Bardzo dziwnie i nietypowo zaskoczył mnie mój 4 letni synek. Poprostu któregoś dnia zawołał mnie do swojego pokoju i powiedział " Mamusiu zobacz jak posprzątałem. Ładnie?" Byłam bardzo zaskoczona gdyż wcześniej zawsze trzeba było długo prosić aby sprzątnął zabawki. Zmiana była tak radykalna że nie mogłam uwierzyć, iż tak poprostu sam, bez zachęcania, i namawiania posprzątał ślicznie cały pokoik. Nie był to jednorazowy wyskok. Ponieważ Miłoszek po dziś dzień sam układa zabawki, segreguje różne kolekcje, samochodziki stoją koło samochodzików, gormity obok gormitów, klocki lego wszystkie ładnie ułożone obok siebie. Sam buduje wieże z klocków aby nie były porozrzucane. Zawsze go chwalę, że ma najczystrzy pokoik w całym domu! Jak przjeżdza prababcia odrazu prowadzi ją do swojego pokoiku aby pokazać jak sam posprzątał! Prababcia jest dardzo dumna i też zawsze go pochwali. Jest z tego taki dumny. Niewiem z kąd się wzieła taka zmiana, ale dla mnie ona bardzo się podoba. :-)

Trudno mówić o uczeniu sprzątania 11- miesięczne dziecko :) Dlatego wszystko obracam w zabawę "wrzucamy zabawki do celu"  :) A celem jest wielkie kolorowe pudło. Każdej zabawce robimy - "pa pa" a niektóre nawet dostają od małej buziaka i siuuuuup do pudła. Najśmieszniej jest, jak tak wrzucamy,wrzucamy,wrzucamy...obracam się na chwilę a mała z radością rozpakowuje pudło i wyrzuca zabawki z powrotem na dywan i czeka aż znów je zaczniemy "sprzątać" do pudła :))) Nie potrafię się złościć na ten roześmiany pyszczek.

Mam jednak mały sukcesik w robieniu porządku a mianowicie nie robienie zbyt wielkiego bałaganu. Mała nauczona jest bawić się swoimi zabawkami w jednym miejscu - na dywanie i póki co-trzyma się tego terytorium :) Wiem też, że Gabrysia zaczyna rozumieć system - zabawki mają swoje miejsce w pudle i swój "domek". Wieczorem z ciekawością obserwuje jak odstawiam pudło z zabawkami na swoje miejsce i już rano swoje pierwsze "pełzanie" robi w kierunku miejsca z pudłem- czekając na to, aż je wyjmę. Jest małym obserwatorem i odkrywcą świata, więc wierzę, że kiedyś odkryję z moją pomocą system- kto bałagani ten po sobie sprząta :)

A na deser mały wierszyk:

Misio i lala w pudełku siedzą

To jest ich domek- niech dzieci wiedzą

By do zabawy je zaprosić

Nie trzeba wcale długo prosić

Bo czas zabawy to czas radości

Niechaj na buziach dzieci gości

Lecz kiedy kończy się zabawa

Bardzo ważna jest to sprawa

Aby zabawki do domu wróciły

O swoje losy się nie martwiły

 Gabrysia podczas zabawy: https://www.familie.pl/gallery/PB090946JPG,imagecomments-18692.html

Po pierwsze aby nauczyć dziecko porządku nie mogę sprzątać za niego, od najmłodszych lat, uczyłam małego sprzątać swoje zabawki. Najpierw proponowałam mu sprzątanie wspólne, oczywiście było troszkę marudzenia, ale zaraz przechodziło i razem sprzątaliśmy zabawki. Krzyk nigdy nie pomagał, dziecko płakało i na niewiele się to zdało, nauczyłam sie cierpliwości, a gdy nie chciał posprzątać, mówiłam po prostu "To twój pokój", pare razy szedł z płaczem spać nie mogąc znaleźć swojej ulubionej przytulanki i teraz wie, że gdy odłoży wszystko na miejsce, nie musi chodzic po pokoju i szukać pluszaka. Gdy zostawiałam Kube samego i kazałam mu sprzątać o pół godzinie było wiecej zabawek na podlodze, teraz nie ma z tym problemu, ale kiedyś musiałam sprzątać razem z nim, poprzez zabawę "kto zbierze więcej... klocków" i to działało, zawsze pozwoliłam mu wygrać :) W domu mamy kilka kolorowych pudełek, każde na inne zabawki (misie, klocki, auta). Każde zabawki mały segreguje, uczy sie ym sposobem nie tylko porządku, ale i w przyszłości mam nadzieję, że będzie bardziej przestrzegał segregacji.  Nauczyłam się, że dzieci najszybciej uczą sie od rodziców, gdy ja nie zostawiam bałaganu, mały tez posprząta po sobie. Zawsze, gdy ładnie posprząta pokój w nagrodę dostaje swoje ulubione ciastko :) 

https://www.familie.pl/gallery/1jpg,imagecomments-18702.html

Domowe porządki zajmują czasami mnóstwo czasu. Ważne wiec abyśmy miały swoje sposoby i triki , które przekażemy naszym pociechom…

Moja córcia ma obecnie 2 latka – chwyta wszystko „ w locie” robienie  bałaganu i sprzątanie także …

Mieć porządek, znaczy nie bałaganić. Staram się nauczyć siebie ( bo uczę się tego cały czas ) i moich bliskich samokontroli. Niech każdy odkłada wszystko na swoje miejsce. Chcesz bawić się lalkami , dobrze najpierw sprzątnij klocki…

Jak córcia była mała sprzątałam , jak szła spać …teraz sprzątam razem z nią …pokazując jej co robię i tłumacząc…

Staram się mieć zaplanowane rzeczy na półkach wg. Przydatności , użyteczności … na dole np. Klocki , wyżej lalki , na wysokości oczu książki… tak aby córcia mogła sama sięgnąć i odstawić na miejsce … od poł roku , ani razu nie sprzątałam po niej zabawek…zawsze robi to sama…nie musimy jej już o tym przypominać..

Uwielbia nas naśladować …

Jak ja myję meble , to ona tez prosi i ściereczkę i myje swój stolik…

Jak ja zamiatam , to ona – zamiata swoja malutka szczoteczka

Jak ja prasuje – to ona poprosiła Mikołaja o żelazko

Staramy się nie wyrzucać pudełek – aby gromadzić w nich różne potrzebne nam rzeczy…

W pudełkach po butach mamy kredki, mazaki i farby z odpowiednimi rysunkami …

1.My sprzątajmy

2.Pokazujemy , że jak jest posprzątane jest ładnie

3.Chwalmy porządek

4.Nie bałagańmy , odkładajmy wszystko na swoje miejsce

5.myślmy praktycznie

6.Planujmy porządki

7.Wietrzmy pomieszczenia , w ten sposób odświeżamy w nich powietrze

8.SZANUJMY SWOJA PRACE I CENNY CZAS…

ZDJĘCIE KONKURSOWE

https://www.familie.pl/profil/aniolekkarolinka/gallery/Karolinka-15112011jpg,imagecomments-18675.html

A TUTAJ MOJA PEREŁKA W TRAKCIE ZABAWY :

http://doszkoly.familie.pl/profil/aniolekkarolinka/gallery/klocki-oraz-nasze-wieze-i-domki-Bacy-dlaczego-wieze-bo-sa-latwe-a-dlaczego-domki-bo-Karolinka-dba-o-swojego-Bace,imagecomments-14285.html

( ZDJECIE ZGŁOSZONE DO INNEGO KONKURSU )

Pozdrawiam

Drewniane klocki w czerwoną skrzyneczkę, „wpinane” w zieloną. Lalki z misiami w kolorowy koszyk, kredki i mazaki w drewniane pudełeczka... Wszystko ma swoje miejsce, nawet maciupkie sukieneczki i bluzeczki gumowych bobasków.

Trudno żyć w chaosie, nawet „uporządkowanemu” dorosłemu. Dlatego z rozwagą, nieraz podstępem ;-), z odrobiną chytrości uczę moją córkę, jak dbać o swoją przestrzeń. Nie można robić tego na siłę.

– Z bałaganem w pokoiku jest jak z kwiatuszkami u babci w ogrodzie – mówię jej. – Rosną i tu i tam, pod altanką, na skwerku, przy oczku wodnym. Są wszędzie. Ale można je czasem ułożyć w piękne bukieciki.

Zaczynam już uczyć porządku najmłodszego synka. Dla niego też mam metaforę – mnóstwa samochodów na duuuuuuużym parkingu!

https://www.familie.pl/profil/anetulka/gallery/phpwumpqv.jpg

https://www.familie.pl/gallery/Czyzby-rosla-tu-mala-architektka,imagecomments-18712.html

(oba linki do jednego zdjęcia ;-)

Mój starszy synek nauczył się porządku gdy kilka razy pokazałam mu dramatyczne, zgubne i smutne skutki permanentnego niesprzątania i gdy okazało się, że w bałaganie giną jego ukochane zabawki. Po prostu schowałam mu kilka razy jego ulubionego pluszowego jamniczka i wytłumaczyłam, że jeśli będzie utrzymywał porządek trudniej będzie o zgubienie ulubionych przedmiotów.

Aby lepiej zilustrować porządkowe lekcje ułożyłam dla niego specjalną edukacyjną bajkę. Mój synek z czasem zrozumiał korzyści jakie niesie ze sobą regularne sprzątanie zabawek i układanie ich w pudełkach, teraz stara się utrzymywać porządek. A oto bajka o Tolku, tutaj w nieco skróconej wersji:

W pewnym miasteczku, w domku nad rzeką mieszkał sobie mały, wesoły chłopczyk Tolek. Tolek był bardzo miły i dobry lecz ogromnie roztargniony i roztrzepany, wszędzie zostawiał po sobie okropny bałagan. Uwielbiał bawić się klockami i zabawkami lecz nigdy nie odkładał ich na miejsce. Gdy kończył zabawę i miał posprzątać, mówił płaczliwym głosem: „Och, jestem taki zmęczony, boli mnie głowa i jest mi słabo, muszę się koniecznie położyć, posprzątam jutro...” Lecz nazajutrz rozpoczynał zabawę od początku i na sprzątanie nigdy nie było odpowiedniego momentu. Tolek miał swego przyjaciela, jamniczka. Przesiadywał z nim na ganku, chodził na spacery, wszystko robili razem, biegali, skakali, gdy Tolek jadł na obiad kotlety zawsze ukradkiem, pod stołem częstował jamniczka. Byli nierozłączni. Pewnego dnia w strasznym bałaganie zginął ukochany jamniczek Tolka. Smutny chłopczyk usiadł więc nad rzeką, a łzy lały się strumieniami. Na puchatej chmurze akurat przejeżdżała wróżka w długim czerwonych płaszczyku i spiczastej czapeczce. Zrobiło jej się żal małego Tolka, który bardzo kochał swego pieska lecz był zbyt leniwy by sprzątać i nie potrafił już w tym strasznym bałaganie odnaleźć swego przyjaciela. Wróżka powiedziała Tolkowi, że odnajdzie jamniczka jeśli chłopiec obieca, że od tej pory będzie regularnie sprzątał swoje zabawki i w ten sposób nie pozwoli na to by jego jamniczek znowu zaginął. Mogła mu bowiem pomóc tylko ten jeden, jedyny raz. Tolek obiecał, wróżka wypowiedziała więc zaklęcie, obróciła się dwa razy i odjechała swym puchatym pierzastym pojazdem a za chwilkę do Tolka przybiegł wesoły, lecz wycieńczony, głodny i spragniony, jamniczek. Okazało się, że leżał już kilka dni w kącie pokoju przysypany stertą zabawek i klocków. Od tej pory chłopczyk zawsze starał się regularnie robić porządki i odkładać zabawki do specjalnych pudełek i jego najlepszy przyjaciel nigdy już nie zaginął.

A oto link do zdjęcia:

https://www.familie.pl/gallery/Dumny-wladca-Krolestwa-Tworczego-Balaganu,imagecomments-18716.html

https://www.familie.pl/gallery/Mlody-ale-kumaty,imagecomments-18719.html

Tymcio buduje wieżę z klocków... Wieża bach!

Tymcio buduje drugą wieżę z klocków... Bach!

Tymcio, po pięciu kolejnych wieżach, sprząta klocki... Bach! Bach! Bach! Bach!

Karton jest pełny! A Tymcio uczy się, jak sprzątać po zabawie – bawiąc się równie dobrze!

Nie zawsze trafia do kubełka, czasem wrzuci dwa klocki a wyjmie trzy, ale cel jest szczytny: porządek!

Z dzieckiem trzeba rozmawiać jego językiem

Jestem mamą trzyletniej Roksanki i czteroletniego Hubercika. Moje pociechy uwielbiają bałaganić jak każde zdrowe dziecko:). Mam na nich kilka sposobów aby ich pokoik był posprzątany i czyściutki. 

-Pierwsza bardzo ważna zasada bardzo dużo ich chwalę i sama sie pilnuję aby wszystko odkładać na swoje miejsce. Pamiętajmy, że  dzieci są bardzo spostrzegawcze i cały czas nas obserwują. Jeżeli my sami nie będziemy dbali o porządek to oni również.

-Druga: kiedy zwlekają ze sprzątaniem oferuję swoją pomoc. Przeważnie kończy się na tm, że wrzucam kilka klocków, a oni resztę.

- Trzecia: włączam magiczny odkurzacz, który ma bardzo głodny brzuszek i zaraz wszystko zje. Moje robaczki w mgnieniu oka sprzątają pokój, a potem pomagają mi odkurzać:)

-Czwarta: kiedy moja córeczka porozrzuca lalki i misie mówię jej, że jest im bardzo zimno i zaraz się rozchorują. Wtedy szybciutko układa je do kołysek i przykrywa kołderką.

-Piąta: aby zabawki były posprzątane muszą mieć swoje miejsce dlatego kupiłam kilka kolorowych pudełek: w żółtym są klocki, w niebieskim lalki i garnki, w pomarańczowym puzzle, w czerwonym samochodziki. Często robimy konkursy kto więcej trafi klocków do pudełka. Jest to świetna zabawa, a przy okazji mniej bałaganu na dywanie.

Wieczorem kiedy razem oglądamy bajkę zawsze  je przytulam i jeszcze raz ich chwalę jacy byli grzeczni i jak bardzo jestem z nich dumna.

Antoś i Franuś jak to chłopaki lubią bałagańić. Dla nich zabawą jest porozrzucac jak najwiękaszą ilośc zabawek i siedzić na środku. Uczę ich porządku przez zaproponowanie takiej zabawy do której potrzebna jest określona grupa/ilośc zabazwek. Zawszze po zabawie muszą sami posprzątać tak jak potrafią. Nie ma odkładania na później. Oczywiście kultową lekturą i co jakiś czas czytana jest książka "Franklin mały bałaganiarz", o małym żółwiku który miał bałagan w pokoju i nie mógł niczego znaleźć.A do utrzymania porządku wystarczy dać dzieciom podełka. Każde do czego innego tj: do klocków, samochodów, robotów itp. Wtedy łatwiej znajdą to czego szukają, i po zabawie schowają gdzie trzeba. A dzieci doskonale wiedzą, w którym pudełku lub w którym miejscu co ma być schowane

https://www.familie.pl/profil/monisia23/gallery/phpxttj2a.jpg 

Jestem bardzo dobrze zorganizowaną mamą, czasem wydaje mi się, że aż zbyt mocno trzymam się moich zasad, mojego planu dnia i robienia wszystkiego na daną godzinę. Z drugiej jednak strony cieszy mnie ogromnie, że przy dwójce małych dzieci, poza dwoma godzinami dziennie w pracy, w domu mam porządek, obiad na czas, czas na zabawę z dziećmi, a także cenny czas tylko dla siebie. Będą takim człowiekiem, ma się wymagania do osób mieszkających pod jednym dachem. Tak więc nie tylko ja i mąż mamy obowiązki domowe, mają je także nasi synowie (4 i 3 latka). To nie jest tak, że nie pozwalam moim dzieciom bałaganić, wręcz przeciwnie, dobra zabawa polega własnie na tym, by nie zważać na nic, co dzieje się wkoło, dobra zabawa to tylko zabawa! Jednak każda zabawa ma swój kres, a po niej idzie się robić cos zupełnie innego, co z pozostałosciami po ukończonej zabawie? Ano przyznaję był z tym problem, czasem zbierali zabawki bez słowa, innym razem za nic w swiecie nie chcieli tego zrobić, więc ja robiłam to za nich... W końcu powiedziałam sobie, że tak nie może być! Od małego mają mieć obowiązki, by kiedy dorosną wiedzili, że nie wszystko będzie zrobione za nich! I tak o to pewna dnia, kiedy chłopcy nie mieli ochoty pozbieać zabawek, bezsilna usiadłam na podłogę i podjęłam działanie! Zasłoniłam dłońmi twarz i zaczęłam udawać płacz, mówiłam przez niby łzy,  jaka jestem biedna, jaka zmęczona, że wszytko jest na mojej głowie. Zerkałam pomiędzy palce na chłopców, którzy stali nade mną i nie odzywając się, uważnie słuchali... Ja kontynuowałam... 'Tak strasznie mnie wszystko boli, mam tyle pracy, musze ugotowac obiadek, żebysmy mieli co jesć, muszę poprać rzeczy, żeby nie były brudne, muszę umyć podłogi, żebyscie sobie nie wybrudzili skarpet, tak ciężko pracuję i jeszcze muszę zbierać wasze zabawki, choć ja ich nie porozwalałam' . Nieustannie szlochałam, choć w głębi serca chciało mi się smiać, nie widziałam jednak już innego rozwiązania, pomyslałam, że jesli to nie pomoże to się PODDAM! PO chwili obaj zaczęli mnie tulić 'mamusiu nie płacz już, nie płacz, my to pozbieramy, a ty idź spać i odpocznij. Jakas mała iskierka nadziei zapaliła się w moim serduszku. Nagle  pokoju było już czysto, chłopcy dumnie pokazywali mi, że wszystko jest posprzątane, a ja korzystać z okazji i ich chęci, zaprowadziłam ich do sypialni. Powiedziałam, że od następnego dnia, kiedy wyjdą ze swoich łóżek, mają ładnie, równo ułożyć swoją kołderkę, są już na tyle duźi, że potrafią to zrobić. Wytłuamczyłam im, że ja będę scieliła moje i tata łóżko, a oni swoje, bo przecież chyba chcią mieć ładne łóżko, kiedy będą szli spać? Chłopcom owy pomysł spodobał się, od tego dnia, nie musze im o tym przypominać, gdyż scielenie łóżek to ich codzienny obowiązek, do którego przywykli tak samo jak ja do moich codzinnych obowiązków :) Uważam, że nawet maluszki powinny mieć swoje małe obowiązki, to duża nauka na przyszłosć i tego się trzymam!

Ze względu na małe gabaryty mieszkania, nie możemy sobie pozwolić na bałaganiarskie szaleństwo. Może w genach nie mam pedantyzmu, ale staram się, by sprzątanie było czynnością przyjemną, czyli nie dopuszczam do zapuszczenia:). A jak tego uczy się nasza pociecha?Ania wie, że każda zabawka lubi spać w swoim łóżeczku-jest to najczęściej pudełko. Bezdomnym, porzuconym klockom na dywanie jest przykro,więc wędrują do mieszkanka. Owszem nie zawsze rączki Ani są chętne do sprzątania,ale dajemy radę.Natomiast inaczej jest np. ze sprzątnieciem rozlanego soku. Córeczka biegnie po ścierkę i wyciera. Takie "dorosłe" czynności wykonuje o wiele chętniej niż samo sprzątanie zabawek. W naszym przypadku sprawdza się też opcja sprzątnięcia jednych zabawek przed zabawą kolejnymi. Mówię córce wtedy, że lala na pewno jest już zmęczona i chetnie odpocznie w pudełku, gdy Ty będziesz bawić się klockami.

Poza tym za każdym razem mówię DZIĘKUJĘ, gdy zabawki zostaną posprzątane. Chwalę,że potrafi ładnie sprzątnąć i pomóc dorosłym. Córeczka jest dumna, że coś jej się udało, no i ja też jestem zadowolona:)

https://www.familie.pl/gallery/SAM0201JPG,imagecomments-18724.html

1.

Jeden, dwa, trzy, cztery,

Ogarnięcie bałaganiarza jest jak zjawisko z wyższej sfery.

Ciężko nad tym zapanować,

A jeszcze trudniej swoją pociechę do sprzątania zmobilizować.

Moja mama mi powtarza niezmiennie

Że „ odkurzaczem” moja córka powinna być codziennie.

Gdyż  konsekwencji będzie mnóstwo z mojego zaniedbania co do sprzątania,

Może w przyszłości mieć pretensje mój przyszły zięć czy nawet teściowa sama.

Dlatego lepiej włożyć trochę wysiłku na samym początku,

I mieć tzw. święty spokój na końcu.

Małe dziecko lubi być doceniane,

A więc od małego winno być we wspólne prace angażowane.

Dlatego gdy tylko na sprzątanie jest pora,

To wyłączam bajkę i telewizor czyli potwora

i pociechę o pomoc proszę,

Różne szmatki, małą miotełkę ze strychu znoszę.

I zawsze przed sprzątaniem siadamy na dywaniku,

Gdzie zabawek i nie tylko jest bez liku.

Wtedy to bajkę opowiadam o pewnym smoku odkurzaczu,

o zabawkowym pożeraczu,

który obudził się właśnie,

i baaaardzo jest głodny właśnie.

I zaraz podąży do Twojego córciu pokoju,

I tam na pewno zabawek nie zostawi w spokoju.

I córunia biegnie ile tylko sił w nóżkach ma,

By schować  do pudełek zabawki, lalki i swojego ulubionego pluszowego psa,

Ale ta bajka już tak jak na początku nie działa,

Choć bardzo narzekać bym na córunię nie chciała.

Ale no nie ma co ukrywać ta bajka już tak córę nie motywuje,

I już tak dobrych natychmiastowych efektów się nie uzyskuje.

Inną moją metodą na bałaganiarza ogarnięcie,

Jest ulubionej książeczki czy zabawki z dywanika wzięcie.

Córunia szuka tej rzeczy po całym pokoiku,

Przewraca pudełka i zabawki bez liku,

A ja wtedy mówię jej, iż np. lalka się wyprowadziła,

Bo atmosfera dla niej nie była miła.

Bo nie lubi leżeć na podłodze,

I mieć np. położoną książeczkę na prawej nodze.

I jeszcze szybciutko mi szepnęła ta lalka  do ucha,

Że wyjdzie dopiero gdy będzie pokój posprzątany – do pokoju zucha.

Jak na razie sprawdzają się  te powyższe metody

ale rodzic powinien "wprowadzić" kolejne metody do głowy.

Bo nie zna się dnia, ani godziny bez wątpienia,

Kiedy to rozumek dziecka się zmienia.

I wtedy te dotychczas metody nie będą wystarczające,

Tak jak w śnie owce  szybko znikające.

Pięć, sześć, siedem i ósemka,

Ogarnięcie bałaganiarza to dla mnie rzecz wielka.

2.

https://www.familie.pl/gallery/W-wirze-zabawy,imagecomments-18729.html

     Jak to zwykle z dziećmi bywa, pewne rzeczy trzeba wziąć podstępem :) sprzątanie tym bardziej.

      Zaczynamy od fajnej muzyki - przeboje przedszkolaka, to wpływa na pozytywną energię i przy dźwiękach jest łatwiej ( kto z nas nie sprząta przy muzyce :) )

Tak więc, w tle Majka Jeżowska, a my się zabieramy do roboty, oczywiście dla maluchów porządkowanie musi być w formie zabawy, czyli misie idą spać...

Oczywiście działa "ściaganie się" - kto pierwszy posprząta, jak najszybciej wrzucić klocki do pudełka.

I zasada wpajana mojemu smykowi - Przy sprzątaniu wszystko się znajduje... więc z zapartym tchem odnajduje na dnie pudła zaginiony element puzzli czy autko, które zaparkowało na dłużej pod kanapą.

A na koniec nagroda - po sprzątaniu należy się super smakołyk albo wyprawa na plac zabaw :)

https://www.familie.pl/profil/aka/gallery/phpmjo8b6.jpg

Od początku uczymy synka że sprzątanie zabawek to...przedłużenie zabawy;) I nie wiem czy trafił sie nam wyjąkowo ugodowy "egzemplarz" malucha, czy też zamiłowanie do porządków odziedziczył po mamusi, bo Mały jakoś nigdy nie oponował;) Systematyczność sprawiła że Szymek nie odbiera sprzątania jako przykrego obowiązku czy zrzędzenia rodziców. Wie, że jeśli nie posprząta klocków to nie będzie miał miejsca na zabawę kolejką czy rysowanie. O wiele prościej składać tory jeśli wcześniej były włożone do jednego pudełka bo wszystko dużo łatwiej znaleźć. Syn jest maniakiem klocków Lego i tu tez przydaje się precyzja w sprzątaniu - poszczególne elementy mają swoje miejsca w podpisanych i oznaczonych obrazkiem pudłeczkach - to bardzo ważne dla małego konstruktora bo wiele z klocków jest naprawdę drobnych i w wirze tworzenia ciężko je znaleźć;) Oczywiście miłym uzupełnienie kolekcji byłby pojemnik Lego Storage - prawdziwa gratka dla fana Lego i fajna ozdoba pokoju:) Na koniec mała rada dla rodziców - nic na siłę! Jeśli maluch ostro protestuje przed sprzątaniem dajmy mu odczuć dyskomfort przebywania w zagraconym pokoju. Niech raz czy drugi potknie się o samochodzik albo nadepnie na rozsypane klocki. Prędzej czy później sam zrozumie że o wiele milej bawić się jeśli wokół panuje porządek:)

https://www.familie.pl/gallery/Szymon-w-swoim-zywiole,imagecomments-18732.html

https://www.familie.pl/profil/stokrotka/a,gallery-3725,0.html

Zasady porządku starałam się wpajać dzieciakom już od najmłodszych lat. I było z tym różnie. Jak różne są dzieciaków charaktery. Córka od początku miała zamiłowanie wręcz pedantyczne do porządku w okół siebie. Poskładane ubranka, wygłaskane prześcieradełko na łóżku,pousadzane równiutko lalki i misie. Syn, trochę młodszy , choć bardzo się starał jakoś mu nie wychodziło..Cierpliwy to on nie był nigdy, szybko go wszystko nudzi. A porządek trzeba jakoś trzymać. Prawie już się poddałam aż pewnej nocy stanęłam nogą na klocka...O matko jak to bolało. O nie, z samego rana zrobiłam remanet w zabawkach. Większe i mniej używane poszły na wyższe półki, do drobniejszych zorganizowałam kolorowe, plastikowe skrzyneczki, klocki też oddzielnie! Nawet dzieciom się  spodobała taka segregacja.  Miały coś własnego. Chciały inną zabawkę musiały posprzątać tę którą się bawiły. Bajki czy gerki, porządek musiał być. 

Nasz Piotruś jest już dużym chłopcem - ma 10 lat i już nauczył się po sobie robienia porządków. Kosztowało to dużo pracy. Od najmłodszych lat uczyliśmy go, że po sobie należy zawsze posprzątać. Nigdy nie wyręczaliśm, go w tym zajęciu. Nawet gdy był mały robiliśmy to razem z nim. Wiedział, że jak zostawi bałagan to wszystkie zabawki znajdą się w jednym koszu, do którego nie będzie zaglądał przez parę dni. Od najmłodszych lat miał w pokoiku kolorowe pudełka z naklejkami na segregowanie swoich zabawek i tak przywykł, że teraz nie mamy z  nim kłopotu. Po każdej zabawie sprząta sam, segregując i ustawiając wszystko w odpowiednie miejsca.

https://www.familie.pl/profil/emerycia/W-swiecie-klockow-Lego,gallery-3721,0.html

https://www.familie.pl/gallery/w-tworczym-balaganie,imagecomments-18734.html

Gabrysia jest jeszcze malutkim bobasem, ma zaledwie 16 miesięcy, ale już dobrze wie, co to takiego porządki.

Gdy tylko ja i mąż zaczynamy sprzątanie, to nasza córeczka aktywnie nam pomaga. Musi dostać swoją ściereczkę, czy mieć możliwość użycia szczotki, czy odkurzacza.

Niedawno dostała w prezencie mały odkurzacz, który uruchamia bardzo często i udaje, że sprząta. Ma również swoje własne żelazko i prasowalnice.

Córeczka jest na etapie naśladowania nas. Gdy ja wycieram kurze, ona mi pomaga. Gdy myję okna, ona również musi jeździć szmatką po szybie. Mimo, że jej sprzątanie robi wiele bałaganu, to i tak jej na to pozwalam. Jestem bardzo szczęśliwa, że ma tyle chęci i zapału do sprzątania. Podziwiam jej energię. Gabrysia pomaga mi również w kuchni. Ma swoje garnki i łyżeczki. Gdy ja gotują, ona gotuje również. Czasami przyrządzi coś specjalnie dla mnie i karmi mnie swoją maleńką łyżeczką, lub karze mi pić herbatkę z kubeczka. 

Najbardziej jednak lubimy zabawę w sprzątanie zabawek. Ja siadam przy pudle z zabawkami i mówię Gabryni, co ma przynieść i wrzucić do pudła. Gdy nie zna jakiegoś słowa, wtedy bierze zabawkę do góry i zadaje mi pytanie "TO?" Gdy odpowiem jej "NIE", wtedy ona tak zabawnie kręci głową wykrzykując "NIE TO". I tak bawimy się do skutku TO? NIE NIE TO. TO? NIE NIE TO. Gdy w końcu znajdzie nazwaną rzecz, radośnie podskakując i tuptając biegnie do mnie, krzycząc "TO.TO.TO!" Gdy wrzuci zabaweczkę do pudełka mówi "BAM" Lub "BACH". W ten sposób Gabi uczy się nie tylko porządków, ale również nowych słów. Często, gdy ja nazywam jakąś zabawkę, ona stara się to powtórzyć. Gdy jej się to uda bije sobie brawo.

Pierwsze zadania dostosowywalismy do wieku Oliwki i zamienialismy je w zabawę. Kiedy miala roczek to bardzo lubila bawic sie klockami. Po zabawie najpierw wspólnie wkładalismy je do pudełka, a potem robila to samodzielnie. Przy porzadkowaniu powtarzalismy: „Wloz klocek do pudełka. Teraz wkladamy czerwony klocek do pudelka. Tu jest jeszcze jeden klocek, wloz zolty, coreczko..". Kiedy podczas odkurzania chodzila miedzy naszymi nogami i probowala pomagac to zakupilismy jej specjalny malutki zabawkowy odkurzacz. Od tego czasu sprzatala z nami, każdy swoim odkurzaczem. Tak samo było ze zmiotka i szufelka. Probowala  zabrac przyrzady do czyszczenia, ale byly dla niej za ciezkie, za duze, dostala leciutkie, plastikowe akcesoria do sprzatania dla dzieci. By utrzymac porządek w pokoju skuteczne okazuja sie kolorowe pudelłka, szuflady z naklejonymi wizerunkami lubianych postaci z bajek. Najwazniejsze aby uczynic z porzadkowania zabawe bowiem razem mozemy sie bawic sprzataniem. Wymyslamy roznego rodzaju konkurencje, odgrywamy role itp. Oliwka nawet nie zauwaza czasami, ze porzadkowanie bylo zaplanowanym dzialaniem. Korzysc odnosimy wszyscy.

https://www.familie.pl/profil/klimartin/gallery/phpgs8mob.jpg

Bałaganiarz to mój Smyk

Nieporządek robi w mig

Lecz znalazłam na nią sposób taki

Że zabawki na wyścigi wrzucamy do paki

Kto pierwszy, kto szybsz, komu się dziś uda

Przegra ten kto mazgaj i maruda

My sprawnie i szybko sprzątamy

więc dziś zapewne wygramy

I dzięki temu piękny porządek mamy

A ambicja i chęć wygrania

Nauczyły moje dziecko sprzątania :)

https://www.familie.pl/profil/gosiatko81/gallery/phpbffzkh.jpg

Porządek to coś, co nam rodzicom spędza czasem sen z powiek, przy małym metrażu i dwójce dzieci czasem ciężko nad bałaganem zapanować, ale jak ktoś mądry kiedys powiedział, albo masz szczęśliwe i radosne dzieci, które mają mamę dla siebie albo masz porządek i muzeum :)

Ciężko od malucha wymagać, żeby wszystko było idealne, ale warto nad tym pracować ułatwiając mu nieco porządki poprzez np pudła w których może segregować zabawki. 

Osobiście staram się, aby córka (bo synek jeszcze za mały) posprzątała jedne zabawki, zanim wyciągnie następne, choć w praktyce różnie to wychodzi. Ale najważniejsze to nie dać się zwariować. Nie uniknione jest przenoszenie, przez dzieci zabawek po całym domu i można je znaleźć w różnyc dziwnych miejscach, staram się takie właśnie skarby wkładać w pudło na korytarzu, a wieczorem robić wielkie odkrywanie znalezisk, na ogól jest odpowiedz taka: mamusiu ja tego właśnie szukałam i potrzebowałam :)

Ostatnio hitem stało się ściganie z minutnikiem ile czasu potrzeba na sprzatnięcie pokoju, a wyniki zapisujemy na tablicy, żeby zobaczyć jakie postępy :)

Minutnik też przydaje sie wieczoerm, kiedy mówimy córce, za ile będzie czas na sprzatanie, jak zapika rozpoczynamy ten proces :)

Czasami robimy wyścigi, kto pierwszy poukłada swoją część pokoju, czasem zwłaszcza, jak te niedobre klocki wyszły same z pudełka, robimy akcje celowania nimi do pudła. Warto pomóc tez dziecku, bo ogrom może zniechęcać, a razem zawsze łatwiej :)

Raz drastycznie mąż postąpił z zabawkami porozwalanymi po całym pokoju, pakując je we worek na śmieci, skoro są niepotrzebne, ale jednak jakos potrzebne były i swoje miejsce w pokoju znalazły:)

Córka bardzo lubi bawić się "w dorosła" dostała fartuszek i zachęcamy ja do porządków, czy pomocy w kuchni, czy podczas porządków sobotnich, ma szmatke i wyciera też u siebie kurze, będąc dumna, że też potrafi :))

A sukcesem porządków jest chwalenie dziecka za postępy, za to, że zrobiło, mówiąc ile pracy w to włożyło, że od rzau jest ładniej i milej :) POrzybicie piątki czy buziak to świetna nagroda.

U nas sprawdza sie też tablica motywacyjna z punktem: "porządek w pokoju", wogóle uważam to za genialne rozwiązanie.