Kryzys w związku - Forum

Ja mam dzisiaj kryzys a nie jestem w malzenstwie ...sama ze soba i nie mam z kim pogadac

To dobrze trafiłaś tu możesz się wygadać

to się tu wygadaj napewno pomoże :)

wracając do tematu najlepsze jest wyjaśnienie wszystkiego szczera rozmowa a poza tym spacer lub poprostu cisza

Tylko nie raz nie ma czego wyjaśniać bo kryzys jest z niczego ;)

U mnie wiele razy pomagało- przeczekanie

Najlepiej to mi sie gada samej ze soba ....Nigdy wiecej nie bede sie rozliczac z U S ...komornik zabral mi ulge prorodzinna  Kiedys komus podpisywalam kredyt teraz musze placic Zgroza!!!!

Na nas zawsze możesz liczyć


A wracając do tematu-to przeczekanie i cisza.

Najpierw muszę być sama. Pomyśleć, przemyśleć, przeanalizować, powkurzać się, popłakać, nie odzywać, zbywać milczeniem. A później mnie łamie. I zaczynamy rozmawiać. Tyle, ile potrzeba, nic na siłę, nie staram się na siłę rozwiązać od razu problem czy pogodzić, bo to jest sztuczne. To musi naturalnie wyjść. A później stopniowo jest lepiej. Najważniejsze, to do niczeego się nie zmuszać (pogodzenie się, przeprosiny, rozmowa) jeśli nie jesteśmy na to gotowi, bo w ten sposób tylko wzrasta frustracja.

Mam dokładnie tak samo! Najpierw z problemem trzeba pobyć samemu by wszystko sobie ułożyć i dopiero przejść do rozmowy

A jak Wasi mężczyźni przeżywają kryzys? Ciągną za język by jak najszybciej rozwiązać  problem czy milczą? Bo i u mnie i u Niego jest podobnie, jak napisałam.

U mnie obydwoje musimy pomilczeć i albo omawiamy 'problem' albo rozchodzi się wszystko po kościach :)

Mój Mąż ma rewelacyjnie antykryzysową pracę :) Przez to, że tak ciągle wyjeżdża to ciągle jesteśmy ztęsknieni za sobą i nie kłócimy się własciwie wcale. Zdarzają się oczywiście różnice zdań, bo za nudno by było w związku ale żaden kryzys jeszcze nas nie dotknął. Szkoda czasu na kryzysy.

Zauważyłam, że jak Łukasz był w wojsku to nie było kryzysów jednak na odległość ciężko się kłócić, a jak przyjeżdżał to mieliśmy tak mało czasu razem, że nie było czasu na kłótnię ;)

Coś w tym musi być ;) Trza po prostu Męża/chłopaka/narzeczonego od czasu do czasu gdzieś zsyłać/wysyłać i nie będzie kryzysów hihi.

My mamy zasad, aby nigdy nie isc do lozka skłóconym. Jak dotad pare ladnych lat juz nam sie udaje. Juz przy pierwszej klotni dawno temu, powiedzialam mezowi, ze na mnie jest tylko jeden sposob: nic nie mowic, przytulic mnie i pocalowac. Wtedy zawsze obojgu nerwy opadaja i kazdy powod klotni wydaje sie banalny. Po takim "ostygnieciu" zaczynamy rozmawiac i szukac rozwiazania problemu. Czasem i ta rozmowa znowu prowadzi do klotni... i caly proces zaczyna sie od nowa :D

Mój Mąż nie umie się długo gniewać, ja zresztą też nie....

czasami sie zdarzy kryzys jedno godzinny nieumniemy sie na siebie  dluzej  gniewać u nas niema tzw ciche dni..

U nas są głośne dni jak coś. No ale przynajmniej jak się wykrzyczymy to emocje opadają.

u nas?podobno w naszym związku to jaa mam kryzysy.moj mąż został skrzywdzony przez swoich rodziców i nie chce,nie lubi,nie umie sie kłocić.to zazwyczzaj ja wszczynam kłotnie,nie odzywam sie,przegryzam,przemilcze i przepraszam nawet jesli to nie była do końca moja wina,czy powód.Dlaczego przepraszam bo on to strasznie przeżywa i ja mu funduje takie same piekło jak jego rodzice sobie i jemu.ale u nas takich sytuacji jest bardzo mało i mimo ze jestesmy prawie całymi dniami razem to ciagle za sobą tesknimy...

Hmm...

Moze przeczekanie, przemileczenie a potem rozmowa?