Lęk separacyjny u dziecka - jak go oswoić?

Opublikowany przez: monika.g 2017-04-20 16:57:22

Autor zdjęcia/źródło: Lęk separacyjny u dziecka @ boryanam / Freepik

To normalne, że dla małego dziecka mama jest „całym światem”. Jednak sytuacja, w której maluch na twoje zniknięcie reaguje histerycznym płaczem nie jest łatwa do opanowania. Jak sobie radzić, gdy pojawia się lęk separacyjny u dziecka?

Lęk separacyjny u dziecka zwykle dotyczy maluchów w wieku od 7. do 9. miesiąca życia, a może przedłużać się nawet do 12. miesiąca. Niemowlak odczuwa bardzo silną więź z matką i nie wyobraża sobie życia bez niej. Nie umie również zrozumieć, że gdy ktoś wychodzi z pokoju to znajduje się po prostu w innej przestrzeni. Dla dziecka oznacza to, że ta osoba znika. Gdy jej nie widzi przestaje ona dla niego istnieć, co jest dla dziecka bardzo silnym i dramatycznym przeżyciem. Tak małe dziecko nie wie, że mama wychodząc z pokoju może za chwilę wrócić, dlatego na jej zniknięcie może reagować histerią i bieganiem za nią nawet do łazienki. Na pewno znasz to bardzo dobrze.

Lęk separacyjny u dziecka – objawy

dziecko reaguje płaczem i histerią na rozłąkę z mamą,
ma problemy ze snem, w czasie zasypiania również odczuwa lęk przed rozstaniem z mamą,
unika obcych, boi się lub wstydzi innych ludzi.

Jak więc pomóc dziecku zrozumieć, że wychodząc wrócisz i nie znikniesz? Jak oswoić lęk separacyjny u dziecka?

Lęk separacyjny u dziecka - jak go oswoić?

Rozumowanie dziecka jest proste: jeśli maluch coś widzi to to istnieje, jeśli tego nie widzi to dana rzecz czy osoba po prostu nie istnieją. Gdy masz problem z pozostawieniem dziecka pod swoją nieobecność z kimś innym wypróbuj wcześniej kilka sposobów na oswojenie dziecka z rozstaniem.

Bawcie się w chowanego – zakrywaj twarz rękoma i udawaj, że cię nie ma. Potem odsłaniaj twarz śmiejąc się do malucha. Możesz też chować się za drzwiami lub jakimś przedmiotem i wyglądać zza niego mówiąc „akuku” i robiąc coraz dłuższe przerwy między kolejnymi „pojawieniami się”. Dzieci uwielbiają taką zabawę. Dzięki niej zyskują poczucie bezpieczeństwa, bo wiedzą, że gdy znikasz to za chwilę się pojawisz.
Gdy zostawiasz malucha staraj się pozostawiać go pod opieką tej samej osoby – nie zmieniaj zbyt często opiekunów dziecka, bo to zaburzy jego poczucie bezpieczeństwa. Maluch nie dość, że nie będzie wiedział kiedy chcesz go zostawić i na jak długo to dodatkowo nie będzie też wiedział z kim zostanie. Wybierz zaufaną osobę, taką, na którą zawsze możesz liczyć i z którą dziecko chętnie zostaje.
Nie wymykaj się – gdy wychodzisz żegnaj się z dzieckiem, mów gdzie idziesz i kiedy wrócisz zrozumiale dla dziecka np. wrócę jak zjesz obiadek, itp. Taką formę pożegnań najpierw możesz ćwiczyć z maluchem żegnając tatę wychodzącego do pracy. Buzi i papa to obowiązkowe pożegnanie malucha z każdym wychodzącym domownikiem czy odwiedzającym.
Nie przedłużaj pożegnania – maluch zapewne będzie chciał cię zatrzymać. Osoba z nim pozostająca po twoim wyjściu powinna go od razu zająć czymś innym i również nie przedłużać pożegnania mówieniem, że mama zaraz wróci czy roztrząsaniem gdzie poszła itp. Najlepiej jest odwrócić uwagę dziecka jakąś zabawą czy czytaniem książeczki.

Ważne jest, aby już od początku przyzwyczajać dziecko do rozłąki. Pamiętaj, aby nie chodzić z dzieckiem i za dzieckiem cały czas. Maluch sam musi poznawać świat i się z nim oswajać. To samo dotyczy innych osób. Zostawiaj dziecko czasami u dziadków, samo z tatą czy ciocią. Im wcześniej dziecko będzie miało styczność z innymi osobami tym lepiej.

ZOBACZ RÓWNIEŻ: