Artykuł promocyjny Opublikowany przez: Monika C. 2019-05-06 15:45:24
Autor zdjęcia/źródło: Nerwica @ fotolia
Zaburzenia nerwicowe to zespół zaburzeń lękowych dających szeroki zakres bardzo uciążliwych dolegliwości – zarówno somatycznych, jak i psychicznych. Rodzaj zaburzeń nerwicowych zależy od indywidualnych cech chorego, jednak najczęściej przyczyną jest odczuwanie silnego lęku i powiązane z tym schorzenia towarzyszące. Problemy związane z psychiką dotykają coraz większej grupy pacjentów, zwłaszcza tych mających trudności z przystosowaniem się do wymagań społecznych i nieradzących sobie z codziennością. Jak dowiedzieć się, czy nerwica dotknęła właśnie nas? Na co zwrócić uwagę? Jak sobie poradzić z tym trudnym problemem?
Wyróżniamy kilka rodzajów nerwicy:
• nerwica lękowa – zaburzenia lękowe także w postaci fobii;
• nerwica natręctw – zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, u chorego występują silne natręctwa często uniemożliwiające normalne funkcjonowanie;
• nerwica hipochondryczna – w jej przebiegu występują powtarzające się dolegliwości somatyczne z uporczywym domaganiem się przez osobę przeprowadzania kolejnych badań lekarskich;
• nerwica neurasteniczna – zaburzenie pojawiające się w wyniku długotrwałej ekspozycji na czynniki stresowe;
• nerwica depresyjna – często mylona z depresją.
Jak powstaje nerwica?
Mechanizm powstawania nerwicy jest niezwykle skomplikowany i zależy od sposobu postrzegania rzeczywistości przez chorego i systemu rozwiązywania problemów. Częstym zjawiskiem występującym przy nerwicy jest tzw. błędne koło, które polega na występowaniu dodatniego sprzężenia zwrotnego między objawami. Lęk wyzwala różne objawy somatyczne, które z kolei nasilają obawy, a te dodatkowo wzmacniają negatywne sygnały ze strony organizmu.
Ze względu na to, że nerwica jest chorobą coraz częściej dotykającą społeczeństwo, warto jak najszybciej rozpoznać objawy, aby znaleźć odpowiedni sposób terapii dla chorego.
Objawy związane z układem somatycznym to przede wszystkim:
• zawroty, bóle głowy, migreny – pojawiające się w momentach napięć lub – gdy długo żyjemy w stresie – przewlekłe, często pojawia się wrażenie „ucisku w głowie”;
• kołatanie serca;
• trudności z oddychaniem, uczucie duszności i ciężaru w klatce piersiowej;
• drżenie kończyn;
• uderzenia gorąca, uderzenia zimna;
• zaburzenia pracy układu pokarmowego, przede wszystkim bóle żołądka.
Objawy związane z funkcjami poznawczymi i zaburzeniami emocji:
• trudności w koncentracji uwagi;
• zaburzenia pamięci;
• derealizacja – subiektywnie odczuwalne zmiany w percepcji rzeczywistości;
• nagłe napady lęku i fobie;
• zaburzenia snu;
• przygnębienie, zanik zdolności odczuwania przyjemności (anhedonia);
• brak motywacji do podejmowania nowych działań.
Objawy nerwicy nieraz są bardzo intensywne i wywołują silne poczucie cierpienia u chorego. Bardzo często jedną z bezpośrednich przyczyn występowania zaburzeń nerwicowych jest występowanie sytuacji stresogennych. Nadmiar hormonu wydzielającego się podczas stresu (czyli kortyzolu) może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia – np. rozwój chorób cywilizacyjnych: nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, osteoporozy lub zaburzeń neuropsychologicznych. Objawy chwilowe stresu także zależą od indywidualnych cech chorego, ale najczęściej spotykane to: przyspieszone bicie serca, gęsia skórka, bóle brzucha i zawroty głowy. Niewątpliwie stres jest bardzo trudnym przeciwnikiem ze względu na to, że stanowi nieodłączny element naszego życia. Warto jednak szukać rozwiązań i sposobów na łagodzenie jego negatywnych objawów i starać się nawet w najcięższe dni znaleźć czas na odpoczynek i potrzebną regenerację.
W łagodzeniu objawów stresu pomocne mogą być również preparaty uspokajające https://www.doz.pl/apteka/k331-Preparaty_uspokajajace.
Jednym z często zadawanych przez pacjentów pytań jest „Jak rozpoznać nerwicę?”. Niestety nie jest to tak proste zadanie, jak mogłoby się wydawać. Kolejnym problemem jest nakłonienie chorego do zdobycia potrzebnej mu pomocy. Chory często boi się rozmawiać o swojej chorobie, a przyznanie się do posiadania zaburzeń psychicznych wymaga od niego dużych nakładów odwagi i siły. Należy pamiętać, że lęk destabilizuje codzienne funkcjonowanie i pracę organizmu, wpływa również na sposób postrzegania rzeczywistości. W przypadku gdy podejrzewamy u bliskiej osoby nerwicę warto konsekwentnie zachęcać ją do wybrania się do specjalisty. Podstawą rozpoznania nerwicy jest diagnostyka różnicowa, na podstawie, której opisane objawy można zakwalifikować do zaburzeń nerwicowych. Takie objawy są często mylone i błędnie odczytywane, dlatego porada dobrego psychologa jest potrzebna.
Podstawą leczenia w większości przypadków powinna być psychoterapia, której celem jest zmiana nawyków myślowych oraz interpretacji własnych objawów, a także przerwanie mechanizmu błędnego koła i nauczenie się radzenia sobie z codziennymi problemami. Niezwykle istotnym elementem psychoterapii jest odnalezienie nieuświadomionego źródła lęków. Zależnie od stopnia nasilenia objawów u chorego, zdarza się również włączenie do leczenia farmakoterapii – głównie leków antydepresyjnych i przeciwlękowych.
Warto szybko podjąć leczenie i pamiętać, że nerwica nie jest dożywotnim wyrokiem – w większości przypadków odpowiednia forma terapii umożliwia złagodzenie objawów oraz powrót do prawidłowego i satysfakcjonującego życia. Dodatkowo wizyta u psychoterapeuty, psychologa czy psychiatry nie jest niczym wstydliwym. Jest zwykłą konsultacją lekarską w celu powrotu do pełni zdrowia.
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.