Jak się mieszka w bloku z wielkiej płyty? - Forum

Ja w Krakowie, mieszkalam w 4 pietrowym bloku. Mielismy jednak domek za Krakowem, gdzie jezdzilismy w weekendy, lub na wakacje czy cieplejsze okresy. Z racji tego, ze to kawalek i mialabym spora odleglosc do szkoly, wygralo jednak mieszkanie w bloku. Moj maz mieszkal od zawsze w domu, i dla niego tragedia bylo to gdy po slubie musielismy przekoczowac u mnie w mieszkaniu, zniosl to chociaz jak mowi, najbardziej brakowalo mu tej swobody, czy porobienia czegos w ogrodzie, nawet tego koszenia trawy (co ja tez bardzo lubie). Teraz mamy dom, w miejscowosci z ktorej moj P. pochodzi, jednak sytuacja skierowala nas do Belgii gdzie mieszkamy w 3 pietrowym budynku. Jest spokojnie, cicho, ale marze o tym, zeby wrocic do domu. 

Mieszkam w takim bloku i nie narzekam. Sąsiadów słyszę tylko w łazience. Oj niesie się szczególnie nad umywalka która działa jak wielka słuchawka:)...nawet nie chce mówić co czasem słyszę hihihihi nie chce ale czasem słyszę:D ale to znaczy ze sąsiedzi sie kochają:)  nikt na nikogo Policji u Nas nie wzywa.Choć czasem słychać sąsiadów  na schodacg ale to nawet słychać w bloku z cegły lub innego surowca....  Czy jest cieplo? jak wprowadzili sie sąsiedzi z góry  to jest cieplo.... gdybyśmy mieli tu chociaż jeden dodatkowy pokój to byśmy sie tego mieszkania nie pozbywali.Miejsce jest fajne.Blisko przystanki, galerie, miejsca rekreacyjne, sklepy.

Co mogę powiedzieć? W takich blokach często był stosowany rakotwórczy Ksylamit. My go nie posiadamy bo usunęliśmy go z podłogi gdy tylko kupiliśmy mieszkanie. Oj sąsiedzi mieli z nami strasznie bo zrywana była cala podłoga. Ściany nie sa super proste ale widzę ze ludzie dają sobie rade z rigipsami....

Mieszkanie w mieście ma swoje plusy i minusy.Kiedys myślałam ze nie dam rady mieszkać w bloku( mieszkając cale życie w domu) ale jakoś sie przyzwyczaiłam...choć czasem tęsknie za spokojem....

mój mąż nie wyobraża sobie mieszkania w bloku,udusiłby się tam.....

ja mieszkałam parę lat z rodzicami jako panienka....no i mam porównanie.....

Ja mieszkałam na stancji.... O matko, nie chciałabym tam wrócić...

A od razu by sie udusił :)...jak by pomieszkał z przymusu to by nie w głowie mu było duszenie. Jak pisałam sa plusy i minusy. Niektórzy nie wyobrażają sobie mieszkania  w domu, który muszą ogrzać i cały czas coś przy nim robić( w bloku zazwyczaj zajmuje sie tym spółdzielnia),nie wyobrażają sobie  wstawania np o 4:30 rano by dojechać do pracy na 7. Wszystko zależny od tego co robimy , gdzie pracujemy i jak często wyjeżdżamy.

najgorsze dla męża to ,że jak by wrócił z pracy to nie miałby co robić ,piwko i leżeć na kanapie przed telewizorem,to do niego nie podobne ,on lubi majsterkować ,a to latem trawkę pokosić,jakiś gril w ogrodzie....

Przez ponad 20 lat mieszkalam w bloku 4 pietrowym z rodzicami i odkad pamietam marzylam o domku z ogrodkiem.Wszyscy o wszytkich wszystko wiedza bo kazdy slyszy swojego sasiada a potem to juz poczta pantoflowa dziala.Mam wrazenie ze w takich blokowiskach brakuje zwyczajnie swobody...

To tak jak u mnie... Mąż zazwyczaj kręci sie i wiecznie cos robi.... W lato chłopcy mają luz, bo biegają sobie po podwórku, jeżdżą na rowerach, nie muszę się martwić, że wpadną pod samochód.

a mój mąż ma na 7-tą i wstaje o 6-ej,uwierz mi ,że by się udusił:(

Masz rację... Mieszkałam i w bloku i w domu- teraz mieszkam w swoim. Myślę, ze w domu jednorodzinnym, z działką jest więcej swobody i prywatności.

mieszkam w bloku 3 pietrowym na parterze.

zle nie jest ale sasiad,, wielki brat,, wszystko widzi

No to tez dlatego nie chcę takiego sąsiedztwa:)))

Mój mąż wychował się w bloku,teraz mieszkamy domu,i widzę jaką ma frajdę z tego że ma swoje podwórko,w lato przesiaduję do wieczora robiąc coś na podwórku,czy to kosi trawę,sprząta,ozbabia(ma fioła na punkcie gadżetów ogrodowych)....sadzi drzewka,wybudował kojec dla Aresa ale on nie chce w nim siedzieć.Mnie to zupełnie nie kręci,ale dzielnie mu towarzyszę w tych jego pracach.I napiszę raz jeszcze-mnie mieszkanie w bloku ogranicza.......Bo gdzie w nim trzymać takie psisko jak nasze:))

Ja się bardzo bałam przeprowadzki do wieżowca... ale poznałam nrzeczonego, który wykupił mieszkanie w Łodzkiej Panoramice i nie miałam już wyjścia... Początkowo było mi ciężko nawet przywyknąć do tej myśli, ale znajomi mnie uspokajali, że to prawie tak jak blok, tylko więcej mieszkańców. W dodatku nie zawsze ściany są na tyle nośśne, że słychać rozmowy, czy krzyki. Ja nigdy nie mieszkałam nawet w bloku! Wydaje mi się, że takie osoby mają najgorzej... :< 

Mieszkanie w bloku nie jest takie złe. Wszystko zależy gdzie, jacy sąsiedzi itp. Ja mieszkam w bloku i jest mi tu bardzo dobrze. Może dlatego, że jest ono duże, bo ponad 70 mkw i jest w nim jak w domku. Mam bardzo cichutką okolicę, za blokiem plac zabaw dla dziecka a przed park z drzewkami i jest tu bardzo milutko Sąsiedzi spokojni, jest cicho. czasem tylko sasiadka z góry jak ma wesela to biega w szpilkach ale tak to cisza, spokój. Mimo tego i tak zaraz dołącze do Was sąsiadki, bo projekt domku już mam wybrany, działka też wybrana i do dzieła i zaraz będziemy sąsiadkami

Jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma. Nie przeżywam strasznie tego, że mieszkam w kamienicy. Bo to nie jest blok. Był czas ( calkiem nie dawno) gdy marzyłam o domku. Ale już mi przeszło. Gdy wyjdę za drzwi mam wszystko w zasięgu ręki. I nie muszę daleko chodzić. A w moim wieku to już jest bardzo ważne. I odpada też troska o budynek i wszystko co z nim się wiąże (sprzatanie posesji, odśnieżanie, naprawy ). Jedynym minusem jest to , że nie ma windy a mieszkam na IV pietrze. Ale w przyszłości może jako wspólnota taką od podwórka windę sobie sprawimy. Wszystko teraz jest możliwe. 

Nic nie zastąpi wielkiego domu z ogrodem :)

Nie musi być nawet wielki, byle był swój...

Zgadzam się z Tobą ŻANETKO... mały, ciasny ale własny...

To prawda. Mi nie potrzeba 200M2.... Wystarczy nam tyle ile mamy, bo jesteśmy wszyscy razem, a to najważniejsze. Ale tozumiem ludzi, którzy wolą mieszkać w bloku, bo po prstu ich życie jest w ten sposób wygodniejsze. Ja jednak wolę swój własny dom, i robotę wokół niego:)