Czym kierowaliscie się wybierając rodziców chrzestnych dla swych pociech? - Forum

no niestety... zamiast kierować się wiarą niektórzy kierują się włąsnym  widzimisie... u nas rozwodnik może "wrócić do kościoła" tylko jeżeli otrzyma zgode Watykanu, troche chore ale tak jest. Dla mnie jest to odtrącanie ludzi i zdania nie zmienie a przecież nie o to w tym chodzi zupełnie.

Ale na kościół (jako budynek i pracujących w nim kampłąnów) nie ma monopolu! Ja np pomimo, że przeprowadziłam się do męża to dzieci ochrziłąm w mojej starej parafii. W życiu nie pójdę do Siekierskiego. Ksiądz księdzem ale dla mnie to zły człowiek nastawiony jedynie na zyski! Ma wideodomofon, pełno alarmów, pełną komputeryzację... NAwet w katedrze olsztyńskiej gdy byłam po odpis aktu chrztu to szuka się ich w kartotekach... a w zatorzańskiej parafii stać ich na wszystko! Ale tu nie ma "co łaska". Tu ksiądz wydając mojemu mężowi odpis aktu hrztu powiedział - 20zł się należy i trzymał papierek tak długo aż nie dostał koperty do ręki. Mąż tylko dlatego, że dostał ode mnie kopniaka pod stołem nie "poprosił" o paragon!

ehhh opodatkować mądrze i tyle...

Oczywiście, że rozwodnik może iść do spowiedzi. Inną kwestią jest to, czy dostanie rozgrzeszenie. Są przecież określone warunki dobrej spowiedzi, jeśli się ich nie spełni, to co się dziwić, że nie dostanie sie rozgrzeszenia? Nie tylko w przypadku rozwodów ale przy każdym innym grzechu jeśli ktoś nie realizuje warunków dobrej spowiedzi, nie powinien dostać rozgrzeszenia. Ale nikt mu nie zabrania ich zrealizowania. To jego własna decyzja.

Dalej - jeśli jeden a małżonków zrobił wszystko, co mógł albo do rozwodu nie dopuścić, a mimo to małżeństwo się rozpadło, to jaki to grzech? Żaden. Oczywiście warto o tym porozmawiać z księdzem, może podczas spowiedzi, ale nie jest to coś, co uniemożliwia pełne uczestnictwo w życiu sakramentalnym.

I nagle ze wszystkich takie pokorne owieczki, które głos księdza traktują jak największą wyrocznię. Wszędzie są ludzie i taborety. Jak się taboret w sutannie trafi, to można się przejść do innego, nie? Jak komuś zależy, to i wiele kilometrów potrafi jeździć.

były dwa kryteria :

1. żeby był to ktoś z w miarę bliskiej rodziny

2. osoba wierząca i praktykująca, która będzie przykładem dla dziecka

i tak też ludzie robią, jeżdżą do innej parafii no a inni przechodzą na inną wiare. Ogólnie temat wyznania w Polsce jest trudny i męczący

Jak ktoś szuka i jeździ po parafiach - świetnie. Jak ktoś zmienia wiarę... cóż, pytanie w co lub kogo wierzył :)

a ja myślę, że ludzie mają po prostu potrzebę wiary - w cokolwiek, byle wierzyć. Chcą żeby utwierdzać ich w tym wszystkim, chcą czuć się bezpiecznie i nie bać tego co będzie. Nie krytykuje nikogo kto przeszedł na inną wiarę, nawet tych którzy w ogóle przestali wierzyć w cokolwiek - grunt to być szczęśliwym.

No właśnie... jak ludzie odchodzą od wiary w Boga, to zaczynają wierzyć "w cokolwiek" :)

Dla mnie ważne było, by mieć pewność, że będą obecni w życiu Julki. I dokonałam dobrego wyboru.

My nie mieliśmy z tym większych problemów  poniewaz ja mam jednego brata(wspaniałego człowieka) a mój mąż jedną siostrę.

Problem z wyborem pojawiłby się dopiero przy drugim dziecku.

My kierowalismy sie przde wszystkim w jakich stosunkach zyjemy z dana osoba. Oczywiscie, ze najlepiej jest miec za chrzestna siostre badz brata. Ale nieraz juz sa "zajeci" i po co obciazac po raz kolejny...

U syna nie bylo problemu - moja i=siostra i brat meza.

U córki juz myslelismy troche - wybralismy meza siostre(ma chrzesnice, ale duza panne) i mojego kuzyna, z ktorym mam b.dobry kontakt, choc dzieli nas duuzo km...

My też wybieraliśmy ludzi, którzy będą uczestniczyć w życiu naszego dziecka i trafiliśmy w dziesiątkę. Chrzestną Mai jest kuzynka Męża, która Maję wręcz rozpuszcza i zawsze o niej pamięta, a chrzestnym jest młodszy brat Męża i też ma bliski kontakt z naszą córką.

Teraz będziemy mieli kłopot podwójny, bo chrzestnych musi być 4, a ja rodzeństwa nie maa, a drugi brat Męża chrzestnym nie może być, bo jest niepełnosprawny. Będziemy mysleć i głównym kryterium napewno będzie fakt czy nasze dzieci będą widziały rodziców chrzestnych częściej niż tylko kilka razy w życiu...

Justyno a może macie jakieś fajne kuzynki lub kuzynów, z którymi macie super kontakt i wiecie, że Wasze dziecko będzie mogło na nich liczyć:)

W tym aniu problem że wszyscy prowadzą rozwięzle życie ( a mąż ma bardzo dużą rodzinę) teraz liczy się kasa i tyle, nikt nie ma czasu na sentymenty.

Powiem ci że też rozpatrywałam taka wersję, ale nie wiem czy chrzestna dostanie teraz zaświadczenie bo ma tylko cywilny a w pażdzierniku rodzi im się dziecko i ksiądz będzie wiedział, że nie ma ślubu.

ja zwracałam uwagę na to czy gdyby się coś stało to czyby go wychowali.

Hehe - no tak.. Może być kłopot natury formalnej.

U nas było śmiesznie. 3 lata temu ślub - ksiądz pyta o świadków - no tak, są parą, nie mieszkają razem... 2 lata temu - pierwszy chrzest - no tak, nadal są parą i nie miekszkają razem - docierają się i mają ślub w planach. Ostatni chrzest - gdy ksiądz dowiedział się, że znowu ONI :D zapytał wprost - kiedy ślub a chrzestny na to: "Jak odważę się z nią zamieszkać to i dam się do ślubu zaciągnąć". Ksiądz przemilczał - chrzest się odbył :)

Ale jaja

U nas istniej zwyczaj, że na chrzestnych bierze się jedną osobę ze strony męża,a drugą ze strony żony. My się tej zasady nie trzymaliśmy, dla nas ważne było to, czy nasze dzieci będą widziały chrzestnych częściej niż raz w roku, czy są to ludzie odpowiedzialni...

U Szymka chrzestnym jest Męża brat (mimo iż jest rozwodnikiem, ale niestety to jedyny brat i żadnych kuzynów ze strony Męża, więc nie wyobrażaliśmy sobie, żeby chrzestnym był ktoś inny). Ksiądz oczywiście kręcił nosem, że rozwodnik nie może byc chrzestnym ale wkońcu się zgodził. Chrzestną jest moja siostra. Mamy w planach drugie dziecko. Z chrzestną nie będzie problemu, bo mam drugą, młodszą siostrę, z chrzestnym dla drugiego dziecka będzie poważny problem :/