Napady złości u 4,5 latka - Forum

Czytam Twoje posty i wnioskuję, ze on raczj zwaraca na siebie uwagę - Twoją. Poza tym wyobraź sobie jak on musi sobie radzic z sytuacją z tatą, z pójsciem do przedszkola, o byciu w grupie obcojęzycznej. Z zewnątrz pewnie wydaje sie, ze jest OK ale dziecko wymaga głębszego sluchania. Kiedys pisałas chyba do eksperta o sytuacjach w Waszym domu. Że ingorujesz go jak wpada w złosc. To chyba niezbyt dobre wyjscie.

Mało znam Wasza sytuacje i nie mi oceniac ani radzic ale mysle, ze dużo przeszliscie i pare rzeczy zostało ominiętych.

Jesli myslisz, ze to jakies inne zaburzenia to po prostu idź do psychologa, oni szybką zalapią o co chodzi. 

Musisz dziecku pomóc sama, bo nauczyciele z tego co wiem obciążają ciebie  Mój wnuk poszedł do przedszkola i tam wych. zwróciła uwage na jego zachowanie Dostałam skierowanie do Ośrodka Wczesnej Interwencji Dostał pomococ psychologa To nie jest dziedziczne , praca , wyciszenie , może zmiana szkoły , a może jakiś problem z nauczycielką Trzeba dziecko wyciszyć i staraćsie na niego nie krzyczeć 

Myślę że taka frustracja nie bierze się z niczego. Zawsze przed wejściem do klasy wszystkie chłopaki z jego klasy przepychają się kto wejdzie pierwszy. Każdy z nich który nie wejdzie pierwszy jest zły i sfrustrowany. Dziwna forma rywalizacji. Napewno sam fakt że jednak pozmieniało mu się wszystko kolosalnie robi swoje. Co do psychologa. U nas w Anglii takie rzeczy nie są traktowane poważnie na tyle by szukać pomocy u psychologa. 

To u WAS w Anglii kto naprawia błędy dzieciństwa? Szukanie rady na forum nic nie pomoze. Trudno nam cokolwiek mówic, nie wiemy jakie masz relacje z dzieckiem, jak jest wsrod innych, w szkole itd. Na to sklada sie masa czynników. Jezeli cos jest dla Ciebie wazne, mniej gdzies opinie innych i fakt, ze u WAS w Anglii tego nie traktuje sie powaznie. U NAS w Polsce wizyty u psychologa to wstyd. A jak nie wiedziałam co sie dzieje poszłam do psychologa i wstyd mi nie było. I teraz jestem mądrzejsza.

Czasami nam , dorosłym cos sie wydaje a realia sa calkiem inne - jesli chodzi o dziecko. Duzo pracy trzeba włozyc aby dziecko rozumiec. 

A rywalizacja u dzieci w tym wieku to cos całkiem naturalnego. Bywają dziwniejsze formy :)

Nie wstydziłam sie pójsć do psychologa Jest duża poprawa z roku na rok U wnuka było spowodowane procesem chorobowym Ta rywalizacja przy drzwiach to normalka i u nas , też przez to przeszłam , ale takie małe dziecko ma prawo wiele rzeczy nie rozumieć Czy musiał iść tak wcześnie do tej szkoły? Może w Polsce przebadaj go w poradni

Jeżeli to frustracja z powodu rywalizacji to ok. Poczekam trochę i zobaczę skąd to siebie bierze. może to chwilowe i przestanie narastać. Oby..!

Porozmawiaj z nauczycielem , powiedz że też niech zwracają uwage innym dzieciom , widzą co sie dzieje Szkoda dziecka

Ja pamiętam moją siostrę gdy zaczęłą chodzić z synem do psychologa. Początkowo nie chciała pomocy tłumacząc że jej syn nie jest nienormalny i nikt nie będzie z niego robił wariata. Dla mnie to nie żaden wstyd. Czasem nie rozumiemy własnych dizeci i obcy ludzię potrafią wskazać co się dzieje. 

Ja bym nie wiązała tego z rywalizacją absolutnie...

Ja czasem ma wrażenie że ci nauczyciele naprawdę nie mają kompetencji. Kilka razy wypuścili go w krótkich spodenkach w środku zimy, w butach zle ubranych a o statnio miał spodnie ubrane na odwrót. Często nie widzą jak dzieci sie popychają i nie łagodzą problemów jak powinni. Sfrustrowany napewno może być i jest z jakiegoś dziwnego powodu. W zeszłym roku chodził do przedszkola i nic takiego się nie zdarzało. 

Kiedy z nim rozmawiam co się dzieje on sam nie umie dokładnie odpowiedzieć. Wskazuje na inne dzieci. Powiela ich zachowanie to pewne.

Ale czekaj on chodzi do szkoły czy przedszkola? Z równolatkami? 

On chodzi do szkoły porównując z naszym polskim systemem to jakby zerówka. W jego klasie są dzieci od 4,5 do 5 lat.

Hmm moze zwyczajnie sobie nie radzi i siłą chce pokazac, ze jednak sobie radzi, ze jest "kimś" w hierarchii dziecięcej. Bo nie dośc, ze szkoła co dla mnie absurdalnie brzmi w tym wieku to jeszcze masa innych spraw - to bardzo duzo dla dziecka.

A to co piszesz o nauczycielach. Czasami sie wymaga aby dziecko umiało załozyc kapcie czy buty w pewnych grupach wiekowych i nikt nie bedzie sie tym przejmował. Moze nauczyciele z góry zakładaja, ze dzieci w tym wieku potrafią o siebie zadbac ( wkoncu do uczniowie) chociaz wiadomo, ze raczej tak nie jest.

Ja myślę że może ta dyscylina go także przerasta. To nie przedszkole i zabawa  w ogrodzie a nauka i obowiązki i praca zespołowa. O dziwo lubi chodzić do szkoły ale chyba jest za mały żeby zrozumieć że tu nie może robić tego co chce a musi robić to samo co inne dzieci. Ostatnio na przerwie w szkole podczas obiadu pani musiała go karmić....może faktycznie ta szkoła to zbyt szybko.

Obawiam się, że tak. A nie ma tam przedszkoli na dzieci w tym wieku? Czy to obowiązek aby tak małe dzieci chodzily do szkoly?

Mogłam zaczekać i posłać go na następny rok. Rocznikowo jednak już się klasyfikował do rozpoczęcia. Nie chciałam go opózniać więc dlatego zaczął od tego roku. Również koszty przedszkola popchały mnie niestety by zaczął juz teraz. 

https://www.familie.pl/Forum-10-385/m719051-1,Agresja-i-zlosc-u-45-latka.html

Ja się podpisuje pod tym co napisał ekspert.

skorzystam z tego linku co podał  mi ekspert!

wizyta u psychologa na pewno nie zaszkodzi . W codziennych sytuacjach na pewno bym mu nie ustępowała ....